Yetişkinlik başa bela sayın okuyucu dostum. Nihilizm da var ise yanında hele hiç çekilmiyor. Yakın gelecek ve yaşadığım anı düşünmeyi erteleye erteleye yaşamayan bir yaşam formu oluverdim. Kendimi değiştirmeliyim. Dine mi adasam kendimi yoksa? Balık mı tutsam gün boyu? Sanata vermeliyim kendimi belki de. Hepisi caizdir.
Mezun olmaya yakınken, o en eski anılara zincirlediğin şairane duygun spartaküslük yapıp ortaya çıkıveriyor.
içimden geçenleri söylemece oyununa vakti zamanında "Pia" dedim ve şimdi onu halka arz ediyorum. Pia 4'ü halletmiştik unutmayasınız. Pia 5 yakında gelecek inşallah!
esen kalın!
Yazıya Eşlik Eden Şarkı:
Fatih Erkoç - Ellerim Bomboş
5 Ekim 2010 Salı
3 Ocak 2010 Pazar
Amerika batınca biz de batmış sayıldık! (Bölüm 1)
Öyle mi olacak ülkemizin sonu? Belki de battıktan sonra yerimize kurulacak ülkelerdeki Türk azınlık okullarında eğitim gören çocuklar, söyleyecekler bu lafı; özgürlüklerini kaybetmiş olmanın verdiği yitiklik ve sakinlik duygusu içinde.
1 Ocak 2010 Cuma
Bu Yıl Olsun, Hey Hey !
Bu yıl olsun hey hey!
Bu akşam öyle ışıltılı ki her yer; o ışıltı gökyüzünün ucu bucağı görünmez zifiri karanlığına bile meydan okumuş. Öyle ki, gece yarısına gelinmesine rağmen gökyüzü katran karası değil de bir akşamüstü sonrasında aldığı renk misali lacivert.
Bu ışıltı insanların içini de aydınlattı mı dersiniz? Kanımca değil. Teknoloji her geçen gün yeni bir ışık kaynağı buluyor, aydınlatılamayacak karanlık kalmamakta yavaş yavaş. Çelişkiye bakın ki ışık kaynağının büyümesine karşın içimizdeki karanlık daha da koyulaşıyor.
Bir yıl daha bitti… Sabaha kadar yediden yetmişe; başbakanından çöpçüsüne herkes yeni yıl dileklerini paylaşacaklar. Yarın gazeteler, dünyada yıl boyunca neler olup bittiğine dair kuşe kâğıda baskılı bir ekle çıkacaklar. Siyasette, ekonomide, sokaklarda hatta sosyetede neler olduğunu fil şeridi gibi şöyle bir gözler önüne serecekler. Geçen yıla veda bitince ya şimdi ne olacak diye düşünmeye başlayacağız. Bugün saat on ikiyi dünden daha farklı mı geçti sanki. Her yeni yılda dilenilen sağlık, mutluluk, huzur, sevgi, barış, dostluk, hoşgörü ve para acaba bu yıl şaşırıp yanılıp da insanlıkla buluşacak mı? Sakın aksine savaşlar artıp açgözlülüğümüz tavan yapmasın? Sakın hoşgörü unutulup daha da bencilleşip yobazlaşmayalım? Sakın çağımızın ince hastalığı, gripten daha beter bulaşıcı, aşısı icat edilmemiş dermansız dert mutsuzluğa her ayağımızı üşütünce yakalanmayalım?
Keboş
Bu akşam öyle ışıltılı ki her yer; o ışıltı gökyüzünün ucu bucağı görünmez zifiri karanlığına bile meydan okumuş. Öyle ki, gece yarısına gelinmesine rağmen gökyüzü katran karası değil de bir akşamüstü sonrasında aldığı renk misali lacivert.
Bu ışıltı insanların içini de aydınlattı mı dersiniz? Kanımca değil. Teknoloji her geçen gün yeni bir ışık kaynağı buluyor, aydınlatılamayacak karanlık kalmamakta yavaş yavaş. Çelişkiye bakın ki ışık kaynağının büyümesine karşın içimizdeki karanlık daha da koyulaşıyor.
Bir yıl daha bitti… Sabaha kadar yediden yetmişe; başbakanından çöpçüsüne herkes yeni yıl dileklerini paylaşacaklar. Yarın gazeteler, dünyada yıl boyunca neler olup bittiğine dair kuşe kâğıda baskılı bir ekle çıkacaklar. Siyasette, ekonomide, sokaklarda hatta sosyetede neler olduğunu fil şeridi gibi şöyle bir gözler önüne serecekler. Geçen yıla veda bitince ya şimdi ne olacak diye düşünmeye başlayacağız. Bugün saat on ikiyi dünden daha farklı mı geçti sanki. Her yeni yılda dilenilen sağlık, mutluluk, huzur, sevgi, barış, dostluk, hoşgörü ve para acaba bu yıl şaşırıp yanılıp da insanlıkla buluşacak mı? Sakın aksine savaşlar artıp açgözlülüğümüz tavan yapmasın? Sakın hoşgörü unutulup daha da bencilleşip yobazlaşmayalım? Sakın çağımızın ince hastalığı, gripten daha beter bulaşıcı, aşısı icat edilmemiş dermansız dert mutsuzluğa her ayağımızı üşütünce yakalanmayalım?
Keboş
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)